<Chícharo>>

Érase unha vez un príncipe que quería casar cunha princesa； pero ela tería que ser unha princesa de verdade.Viaxou por todo o mundo para atopar un, pero en ningún lugar puido conseguir o que quería.Había princesas suficientes, pero era difícil descubrir se eran de verdade.Sempre había algo neles que non era o que debería ser.Entón volveu a casa e estaba triste, porque lle gustaría moito ter unha princesa de verdade.

Unha noite veu unha terrible tormenta; houbo tronos e raios, e a choiva caeu a torrentes.De súpeto escoitouse un golpe na porta da cidade, e o vello rei foi a abrila.

Era unha princesa que estaba alí diante da porta.Pero, ben, que vista a choiva e o vento a fixeron ver.A auga baixaba do seu cabelo e da roupa; baixaba ata os dedos dos seus zapatos e volveu saír polos talóns.E aínda así ela dixo que era unha verdadeira princesa.

"Ben, pronto descubriremos iso", pensou a vella raíña.Pero ela non dixo nada, entrou no cuarto, quitou toda a roupa de cama da cama, e puxo un chícharo no fondo; despois colleu vinte colchóns e púxoos sobre o chícharo, e despois vinte camas de edredón enriba. os colchóns.

Sobre isto a princesa tivo que deitarse toda a noite.Pola mañá preguntáronlle como durmira.

"Oh, moi mal!", dixo ela."Apenas pechei os ollos en toda a noite.O ceo só sabe o que había na cama, pero eu estaba deitado sobre algo duro, polo que estou negro e azul por todo o meu corpo.É horrible!"

Agora sabían que era unha auténtica princesa porque sentira o chícharo a través dos vinte colchóns e das vinte camas de edredón.

Ninguén, salvo unha princesa de verdade, podería ser tan sensible coma iso.

Así que o príncipe tomouna por muller, porque agora sabía que tiña unha princesa de verdade; e o chícharo foi posto no museo, onde aínda se pode ver, se ninguén o roubou.

Aí, esa é unha historia real.